15 Haziran 2010 Salı

YİNE SANA DAİR


YİNE SANA DAİR

Sende; ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini

Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,

Sende uzaklığı,

Sende;ben imkansızlığı seviyorum.


Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine

Ve kan ter içinde, aç ve öfkeli,

Ve bir avcı iştahıyla etini dişlemek senin.


Sende; ben, imkansızlığı seviyorum,

Fakat asla ümitsizliği değil...


Nazım Hikmet Ran


Güzel insan, nasıl da kıymetini bilemediğimiz adamlardansın sen..Yada kadınlar..Tüm kıymeti bilinemeyenler.En değersizler baş tacı edilirken haksızlık üstüne haksızlık edilenler.Şimdi birçok şeyi kaybettiysek,şimdi biz öyle gül bahçeleri içinde değilsek, sana ve senin gibilere yaptıklarımızdandır.Hadi onlar senin kıymetini bilemeyecek kadar kördüler,sağırdılar ya bizim gibiler.Neden bağıramadık senin adını avaz avaz.Neden seni daha da çok konuşmadık,anlatmadık yenilere...
Şiirlerini her okuyuşumda başka başka anlamlar farkediyorum. Sözler içime işliyor.Kim senin gibi güzel seslenir sevgiliye, böylesi içten böylesi sevdalı...Kim sana kötü adam diyebilir.Nasıl seni vatanından edebilir.Uzaklara sürebilir.Hep olması gereken adamlardansın sen.Ama her öyle adam gibi bize küsüp erken gidenlerdensin...


By Yu


1 yorum:

  1. Sende; ben, imkansızlığı seviyorum,

    Fakat asla ümitsizliği değil...

    en çok burasını seviyorum... İki hissiyat olarak yakın gibi görünüp aslında keskin bir çizgiyle ayrılan kavram...

    By Di

    YanıtlaSil